Ito yung mga tugtuging lagi kong pinapakinggan. Well, dahil ito yung naka-save sa pc namin kaya lagi kong pinapatugtog.
I Wanna Be Your Underwear
by Bryan Adams
>> Yung guy dito gustong maging most important thing sa buhay ng girl na gusto niya. Pati ba naman maging underwear at hot sauce gusto niyang maging.
Bette Davis Eyes
by Gwyneth Paltrow
>> Tuwing pinapakinggan ko ito hindi ko mapigilan mag-emote at kumanta kahit hindi ko alam ang lyrics. Hindi ko kasi alam ang hitsura ng mata ni Bette Davis kaya hindi ko ma-explain ang isang ‘to.
Les Fleurs
by 4Hero
>> Tungkol ito sa isang bulaklak na bumuka na (siguro). Hindi ko gets ‘tong kanta na ‘to pero ang masasabi ko lang ay masmatagal pa yata yung instrumental kaysa sa dun sa may kanta pero maganda.
The Barracuda
by The 5, 6, 7, 8’s
>> Gusto kong tumalun-talon at mag-cheer habang tumutugtog ‘to. Lalo na dun sa part na nag-i-spell na ng BARRACUDA.
Dying Inside to Hold You
by Timmy Thomas
>> Si ate ang may pakana kung bakit kami may ganitong kanta. Sikat na kanta ‘to sa sikat na sayaw ng UMD… Uhm… Thinking thinking ka pa rin ba kung ano ang UMD? Kung alam mo na ang meaning noon… Malamang alam mo yung sayaw nila…sila ang Universal Motion Dancers.
Walking On Sun Shine
by KC and the Sunshine Band
>> Nakakaisip ako rito nang isang mainit na panahon habang papauwi ako. Nakakapawis ang kantang ‘to kasi ang init kaya sa Pilipinas, ‘di ba? Pero gusto ko itong kinakanta kapag naglalakad ako sa arawan. Saya nga, eh. Ginagawa kong musical ang paglalakad ko sa arawan habang tagaktak ang pawis at mantika sa mukha ko.
Magic Moments
by Perry Como
>> Hindi ito applicable sa Pilipinas kasi wala namang football dito. Dito ko naiisip na magical ang love. Para bang Enteng Kabisote… Magical… HAHA! Wala lang!
Isn’t She Lovely
by Stevie Wonder
>> Nakaka-imagine ako rito nang babaeng naglalakad papalayo sa isang guy tapos yung guy ay nakakatitig dun sa girl na papalayo.
Pretty Woman
by Roy Orbison
>> Ang sarap maglakad sa kalsada kapag ito ang tugtog. Parang feeling ko ang ganda-ganda ko. Hahaha!!!
Shakespeare In Love
by Layla Kaylif
>> Isa pa itong “emote song” ko lalo na kapag malakas ang volume.
On ne S’aimera Plus Jamais
by Larusso
>> Hindi ko maintindihan ang kantang ito kasi French. Next song!
Boston
by Augustana
>> Dahil sa kantang ito ay bigla akong nag-emote at naluha. Haha! Kasi naman naalala ko yung problema ko tungkol sa friends ko. May line kasi dyan na, “You don’t know me. You don’t care.” Basta sila na ‘yon.
Suddenly
by Soraya
>> Para rin itong Magic Moments pero ito naman ay hindi magical kung hindi ay enchanting. Ü
It Must Have Been Love
by Roxette
>> It must have been love nga siguro… Hehe! Ü
To be with You
by (guy singer)
>> I don’t know the singer’s name. Ayun… Wala akong masyadong masabi kasi hindi ko pa masyadong pinapakinggan masyado ‘to.
Your Call
by Secondhand Serenade
>> Sweet ang kantang ito pero may pagka-demanding.
Somewhere Over the Rainbow
by Harry Nilson
>> Gusto kong matugtog ito sa keyboard ko.
Marami pa kaming kanta at marami pa rin akong pinapakinggan. Yung mga nilagay ko ay yung mga kantang kinakanta ko, sinasayaw ko, ginagawan ko nang interpretative dance, na-i-imagine kong kakantahin ko sa singing contest (as if magaling ako kumanta, noh) at mga kanta ko sa buhay ko kapag ginawa itong musical. Pero kulang pa ‘yang listahan na ‘yan.
Tuesday, January 29, 2008
Monday, January 28, 2008
Friends... Friends... Friends
Hello? Hello?
January 24 noon nung tumawag ako kay Miñezka. Nataranta talaga ako noon kasi akala ko birthday niya nung nakaraang araw (Jan. 23). Pagsagot niya sa phone niya ay binati ko agad siya nang “Belated.” Tumahimik siya. Akala ko hindi niya ako na-gets pero ang totoo pala ay nagulat lang siya kasi sa Jan. 28 pa ang birthday niya at binati ko na siya. Oh my gulay! Napahiya ako! Nag-pretend na lang ako na hindi ko siya marinig at mahina ang signal sa kinalulugaran ko (kahit malakas naman talaga ang reception). Ang sabi ko pa, “Hello??? Hello Mineng? Hindi kita marinig.” Tapos, sabay cancel sa call ko. Haha! Pahiya ako!
Nahihilo ako
Lima kaming nanood sa sinehan. Halos walang laman yung buong area. Nagdilim na ang paligid at bago pa man din mag-start ang movie ay nag-wash room muna ako. Nung pabalik na ako sinehan ay nalilito ako dun sa neon lights sa sahig. Buti yung usherette ay nag-ilaw ng flashlight. Nahilo ako noon sa mga ilaw. Tapos nung paupo na ako, sinasabi ko dun sa kasama ko na, “Nahihilo ako.” Paghawak ko sa chair, nagulat ako kasi wala yung bag ko. May nakita rin akong plastic ng pagkain, eh hindi naman kami bumili ng food at drinks. Nung medyo nag-reflect yung ilaw mula sa screen ng sinehan…nakita kong hindi pala sila yung kasama ko! Mali!!! Pahiya ako! Nakita ko yung pagkagulat nung girl at yung pagbuka ng bibig niya sa pagtataka. Natawa ako nang malakas at sabay takbo. Haha! Yung mga kasama ko nakaupo dun sa row sa likod nila. Haha! Pahiya talaga ako!
Surprise!
Nag-treat si Ches nung Friday kasi birthday niya nung Jan. 19. Ang usap ay 3:30 pm sa BigR. Medyo na-late ako nang dating kasi medyo late kaming na-dismiss. Ang balak namin ni Noka ay bibili kami ng cake for Ches. Eh nauna silang dalawa! Wala na! Ang surprise namin ay hindi na talaga surprise. Pati yung pagpili namin ng cake at yung pagsulat sa ilalagay sa cake ay nakita na agad ni Ches.
Max’s
Ang dami naming kinain sa Max’s. Masaya! Ang lalakas nga nang tawanan namin. Busug na busog talaga ako noon. Ang sarap nilang kasama sa kainan.
Friends
Nung nag-treat si Ches, present si Daryll, si Noka at si Carlo (BF ni Noka). Ay, teka. Pati pala ako present din! Absent si Pam at Min noon. Super na-miss ko sila. Ang saya namin. Ang sarap tumawa nang malakas. Parang walang pumipigil sa akin. Ang sarap mag-kwento. Ang sarap makinig sa kwento. Ang sarap nilang kasama. The best. Hindi ko alam kung anong meron sa kanila ang wala sa iba. Gusto ko kung ano sila. Nagbabago man sila pero kahit magkaganon ay kilala ko pa rin sila. Friends ko sila kung may pera man ako o wala (hindi tulad nang iba). Friends ko pa rin sila kahit hindi ko sila masyadong nakikita. Friends ko sila kahit ano pa man. Hindi sila perfect pero kabilang sila sa best people na na-meet ko na. Love you guys!
PS
Ches, dalin mo sa birthday ko yung kandila mo. Hehehe!
Noka, Amazona ka talaga. Hehe! Ang brutal mo.
Daryll, nasaan na yung panyo mo?
Carlo, huwag kang masyadong naniniwala sa joke ni Daryll tungkol sa ilong! Hihi!
Mineng, sorry. Nataranta kasi ako. Mali kasi nakalagay sa calendar ko. Hehe. Happy birthday!
Pam, sama ka naman sa galaan. Ü Para makumpleto naman tayo.
January 24 noon nung tumawag ako kay Miñezka. Nataranta talaga ako noon kasi akala ko birthday niya nung nakaraang araw (Jan. 23). Pagsagot niya sa phone niya ay binati ko agad siya nang “Belated.” Tumahimik siya. Akala ko hindi niya ako na-gets pero ang totoo pala ay nagulat lang siya kasi sa Jan. 28 pa ang birthday niya at binati ko na siya. Oh my gulay! Napahiya ako! Nag-pretend na lang ako na hindi ko siya marinig at mahina ang signal sa kinalulugaran ko (kahit malakas naman talaga ang reception). Ang sabi ko pa, “Hello??? Hello Mineng? Hindi kita marinig.” Tapos, sabay cancel sa call ko. Haha! Pahiya ako!
Nahihilo ako
Lima kaming nanood sa sinehan. Halos walang laman yung buong area. Nagdilim na ang paligid at bago pa man din mag-start ang movie ay nag-wash room muna ako. Nung pabalik na ako sinehan ay nalilito ako dun sa neon lights sa sahig. Buti yung usherette ay nag-ilaw ng flashlight. Nahilo ako noon sa mga ilaw. Tapos nung paupo na ako, sinasabi ko dun sa kasama ko na, “Nahihilo ako.” Paghawak ko sa chair, nagulat ako kasi wala yung bag ko. May nakita rin akong plastic ng pagkain, eh hindi naman kami bumili ng food at drinks. Nung medyo nag-reflect yung ilaw mula sa screen ng sinehan…nakita kong hindi pala sila yung kasama ko! Mali!!! Pahiya ako! Nakita ko yung pagkagulat nung girl at yung pagbuka ng bibig niya sa pagtataka. Natawa ako nang malakas at sabay takbo. Haha! Yung mga kasama ko nakaupo dun sa row sa likod nila. Haha! Pahiya talaga ako!
Surprise!
Nag-treat si Ches nung Friday kasi birthday niya nung Jan. 19. Ang usap ay 3:30 pm sa BigR. Medyo na-late ako nang dating kasi medyo late kaming na-dismiss. Ang balak namin ni Noka ay bibili kami ng cake for Ches. Eh nauna silang dalawa! Wala na! Ang surprise namin ay hindi na talaga surprise. Pati yung pagpili namin ng cake at yung pagsulat sa ilalagay sa cake ay nakita na agad ni Ches.
Max’s
Ang dami naming kinain sa Max’s. Masaya! Ang lalakas nga nang tawanan namin. Busug na busog talaga ako noon. Ang sarap nilang kasama sa kainan.
Friends
Nung nag-treat si Ches, present si Daryll, si Noka at si Carlo (BF ni Noka). Ay, teka. Pati pala ako present din! Absent si Pam at Min noon. Super na-miss ko sila. Ang saya namin. Ang sarap tumawa nang malakas. Parang walang pumipigil sa akin. Ang sarap mag-kwento. Ang sarap makinig sa kwento. Ang sarap nilang kasama. The best. Hindi ko alam kung anong meron sa kanila ang wala sa iba. Gusto ko kung ano sila. Nagbabago man sila pero kahit magkaganon ay kilala ko pa rin sila. Friends ko sila kung may pera man ako o wala (hindi tulad nang iba). Friends ko pa rin sila kahit hindi ko sila masyadong nakikita. Friends ko sila kahit ano pa man. Hindi sila perfect pero kabilang sila sa best people na na-meet ko na. Love you guys!
PS
Ches, dalin mo sa birthday ko yung kandila mo. Hehehe!
Noka, Amazona ka talaga. Hehe! Ang brutal mo.
Daryll, nasaan na yung panyo mo?
Carlo, huwag kang masyadong naniniwala sa joke ni Daryll tungkol sa ilong! Hihi!
Mineng, sorry. Nataranta kasi ako. Mali kasi nakalagay sa calendar ko. Hehe. Happy birthday!
Pam, sama ka naman sa galaan. Ü Para makumpleto naman tayo.
Tuesday, January 15, 2008
Welcome 2008!
Start anew! It’s another year to spend. Whoa! Seventeen years had quickly passed by.
+++
The Kiddie Felony
“Hey kid! Do you know what you just did? You stole from that truck! Bring it back!” I wanted to scream but I could not. I just sat bedazzled by what he had done. He was just a kid! He may be younger than a 10-year old child. Hello! Values check!
Have Some Love
Many people are really engrossed about their love lives and I am not one of them. Entering into a relationship is really costly. Admit it. You have to spend on dates, on gifts, on sweet somethings. You even tend to lose the other half of yourself and your normal brain functions (i.e. to discern wisely). You, then, feel so immersed into something that you always describe positively. Love is… Love is blah blah blah…
Ambivalent Incident
Sometimes I like them and sometimes I don’t. Sometimes shameful and sometimes typical. Sometimes thoughtful and sometimes not. Urgh. What is happening!?
When Other Shoes Stink
I know a little of the misery you feel, if ever you feel any misery. I know how it feels to be alone. I know how embarrassing it is to look for your friends and learn that they already left. It feels so bad to look at them from behind. No one notices who walks at the back. No one ever empathized. No one knows. No one cares.
Molly Molly Guacamole Peep Pop Molly Molly
She is our pet dog. She died last December 26, 2007 because of unknown reason. Her death was really sudden. I miss her. I miss the way she runs around the house, the way she pees at the bathroom even if she wasn’t trained to do that, the way she bites, the way she barks, the way she eats, the way she pushes herself from the wall, the way she plays with the stones, the way she tears the rags, the way she opens the screen door, the way she jumps… I cannot sing to her anymore our song for her. I miss everything about Molly. Anyways, all dogs go to heaven. I know she is better off there.
+++
The Kiddie Felony
“Hey kid! Do you know what you just did? You stole from that truck! Bring it back!” I wanted to scream but I could not. I just sat bedazzled by what he had done. He was just a kid! He may be younger than a 10-year old child. Hello! Values check!
Have Some Love
Many people are really engrossed about their love lives and I am not one of them. Entering into a relationship is really costly. Admit it. You have to spend on dates, on gifts, on sweet somethings. You even tend to lose the other half of yourself and your normal brain functions (i.e. to discern wisely). You, then, feel so immersed into something that you always describe positively. Love is… Love is blah blah blah…
Ambivalent Incident
Sometimes I like them and sometimes I don’t. Sometimes shameful and sometimes typical. Sometimes thoughtful and sometimes not. Urgh. What is happening!?
When Other Shoes Stink
I know a little of the misery you feel, if ever you feel any misery. I know how it feels to be alone. I know how embarrassing it is to look for your friends and learn that they already left. It feels so bad to look at them from behind. No one notices who walks at the back. No one ever empathized. No one knows. No one cares.
Molly Molly Guacamole Peep Pop Molly Molly
She is our pet dog. She died last December 26, 2007 because of unknown reason. Her death was really sudden. I miss her. I miss the way she runs around the house, the way she pees at the bathroom even if she wasn’t trained to do that, the way she bites, the way she barks, the way she eats, the way she pushes herself from the wall, the way she plays with the stones, the way she tears the rags, the way she opens the screen door, the way she jumps… I cannot sing to her anymore our song for her. I miss everything about Molly. Anyways, all dogs go to heaven. I know she is better off there.
Subscribe to:
Posts (Atom)
