Friday, February 24, 2006
It
I never felt it. I never saw it. The loss of it made my face bruised, my eyes cry, and my heart angry. It made me seek revenge and seeking revenge is not a refuge when it is there. I did no desperate move to find it because I had accepted its loss.
Ahas pala.
“Abo ano yon?”
“Ahas.”
In some places, there are lots of snakes living where the people are and, maybe in our case, we live where the snakes do.
There were several snakes caught in our subdivision and the latest is from our house. The snake is still small and I even thought that it could only be a big worm, like in the Cordilleras. It was not the first snake that we caught wandering in our house. The first one was small and amazingly fast. In short, it looked like a fast worm.
Confirmed! It’s a snake. We even drew lots of conclusions about the black thing attached on its body. My sister even insisted to return the snake. She said that it is a symbol of life and abundance. She even added that its parents might seek revenge for the loss of their offspring. In the end, we returned it from its home.
“Ahas.”
In some places, there are lots of snakes living where the people are and, maybe in our case, we live where the snakes do.
There were several snakes caught in our subdivision and the latest is from our house. The snake is still small and I even thought that it could only be a big worm, like in the Cordilleras. It was not the first snake that we caught wandering in our house. The first one was small and amazingly fast. In short, it looked like a fast worm.
Confirmed! It’s a snake. We even drew lots of conclusions about the black thing attached on its body. My sister even insisted to return the snake. She said that it is a symbol of life and abundance. She even added that its parents might seek revenge for the loss of their offspring. In the end, we returned it from its home.
Panicking almost everyday
I just got irritated due to the recurrent panicking of this person. I had it all when my Visual Basic Program got slightly jammed when she placed her elbow on my keyboard. Visual Basic cannot read the codes because of the elbow-on-keyboard incident. Connect? I don’t know. I just got full.
One day.
She was copying the codes I typed. Suddenly,
“ANO TO?!?!?! BAKIT AYAW? PANO ‘TO? (panicking)” --> on run time yung VB
I got very annoyed and still pretended to care.
“Ano bang meron?”
“Ito oh. Error. Bakit ba ganito? Pano ‘to? (still panicking)”
“Ewan (in an unsympathetic manner).”
After that, I continued with my work. I was so occupied with what I was doing, she still asked those questions but I did not mind her. Good. My other seatmate attended to her needs and helped her figure out the problem.
Naisip ko tuloy, “Bakit kaya ibang tao pa yung naghanap nung problema dun sa program na ginagawa niya?”
*I fear that she will be next to me during our VB exams. She asks lots of questions and panics very easily. Argh...
One day.
She was copying the codes I typed. Suddenly,
“ANO TO?!?!?! BAKIT AYAW? PANO ‘TO? (panicking)” --> on run time yung VB
I got very annoyed and still pretended to care.
“Ano bang meron?”
“Ito oh. Error. Bakit ba ganito? Pano ‘to? (still panicking)”
“Ewan (in an unsympathetic manner).”
After that, I continued with my work. I was so occupied with what I was doing, she still asked those questions but I did not mind her. Good. My other seatmate attended to her needs and helped her figure out the problem.
Naisip ko tuloy, “Bakit kaya ibang tao pa yung naghanap nung problema dun sa program na ginagawa niya?”
*I fear that she will be next to me during our VB exams. She asks lots of questions and panics very easily. Argh...
Better safe than sorry
Ayan… Pumunta kami sa bahay ng kaklase namin kasi gagawa kami ng thesis. Gabi na nung nakauwi kami. Isa lang ang kasabay ko. Ngayon, umaasa siya sa akin kung paano kami uuwi. Sumakay na kami sa jeep pero medyo kakaiba ang setting sa loob ng jeep.
Isang grupo ng lalake ang andun. Nagkukwentuhan. Yung isa lumayo sa kasama niya pero patuloy pa rin sa pakikipag-usap sa kanila. No choice at umupo kami sa pagitan nila. Yung isa naman biglang nagsabi na. “Oh, napagitnaan na.” Hindi ko man alam ang dahilan kung bakit niya sinabi yun pero lumakas ang kaba ko. Maraming dala yung kasama ko, notebook, cell phone na mamahalin at pera. Ang naisip ko lang baka mawala yung thesis namin, ayun lang valuable na dala ko eh.
G-chen: Dondon… Dondon…
Dondon: Oh?
G-chen: Baba na tayo.
Dondon: Sige. Ano?
G-chen: Sige. Baba.
: Kakaiba sa loob. Kakaiba yung feeling ko. Parang may masama silang balak.
Dondon: Onga eh. Kaya inipit ko yung gamit ko.
G-chen: Wala bang nawala sa’yo?
Dondon: Wala.
Pareho pala kami ng iniisip. Bago kami bumaba tiningnan ko sa mata yung mga lalakeng kasabay namin at nakatingin rin pala siya sa akin. Tiningnan ko yung loob ng jeep. May katabi yung driver, yung isa nilang kasama sa may entrance/exit ng jeep. Lumakas na talaga ang kaba ko noon habang nakikita ko yung mga lalakeng nasa loob. Ganito yung setting ng isang hold-up-an na kinwento sa akin. Natakot ako kaya tinuloy ko na ang balak ko at ayun nga bumaba na kami. Better safe than sorry.
Isang grupo ng lalake ang andun. Nagkukwentuhan. Yung isa lumayo sa kasama niya pero patuloy pa rin sa pakikipag-usap sa kanila. No choice at umupo kami sa pagitan nila. Yung isa naman biglang nagsabi na. “Oh, napagitnaan na.” Hindi ko man alam ang dahilan kung bakit niya sinabi yun pero lumakas ang kaba ko. Maraming dala yung kasama ko, notebook, cell phone na mamahalin at pera. Ang naisip ko lang baka mawala yung thesis namin, ayun lang valuable na dala ko eh.
G-chen: Dondon… Dondon…
Dondon: Oh?
G-chen: Baba na tayo.
Dondon: Sige. Ano?
G-chen: Sige. Baba.
: Kakaiba sa loob. Kakaiba yung feeling ko. Parang may masama silang balak.
Dondon: Onga eh. Kaya inipit ko yung gamit ko.
G-chen: Wala bang nawala sa’yo?
Dondon: Wala.
Pareho pala kami ng iniisip. Bago kami bumaba tiningnan ko sa mata yung mga lalakeng kasabay namin at nakatingin rin pala siya sa akin. Tiningnan ko yung loob ng jeep. May katabi yung driver, yung isa nilang kasama sa may entrance/exit ng jeep. Lumakas na talaga ang kaba ko noon habang nakikita ko yung mga lalakeng nasa loob. Ganito yung setting ng isang hold-up-an na kinwento sa akin. Natakot ako kaya tinuloy ko na ang balak ko at ayun nga bumaba na kami. Better safe than sorry.
Monday, February 20, 2006
"Gusto ko pong maging artista."
Sabi nga sa isang test sa amin, ang tao natutong mangarap pagkatapos ipanganak. Nung Feb. 14 may vocation talk sa amin at tinanong kung ano pangarap namin sa buhay.
Pangarap ko noon eh maging abogado, pati nga ata maging presidente ng Pilipinas inisip ko na rin. Yung mga nag-talk nagtanung-tanong. Syempre may lumabas na gustong maging artista at kung anu-ano pa. Well, ako naman ngayon napaisip… Hmmm… Ano nga ba? Ang gusto ko talaga maging mayaman tapos plano ko rin na mag-donate sa charity at hanggang ngayon pinag-iisipan ko pa rin kung sa nag-aalaga sa matanda o sa bata.. Both na lang kaya?.
Napag-isip-isip ko lang. Ang pangarap ko siguro ang mamatay ng mayaman (at masaya). Ewan ko lang. Iba-iba naman yata gustong kong mangyari sa buhay ko. Ika nga nila: “Time will tell.” ???
Pangarap ko noon eh maging abogado, pati nga ata maging presidente ng Pilipinas inisip ko na rin. Yung mga nag-talk nagtanung-tanong. Syempre may lumabas na gustong maging artista at kung anu-ano pa. Well, ako naman ngayon napaisip… Hmmm… Ano nga ba? Ang gusto ko talaga maging mayaman tapos plano ko rin na mag-donate sa charity at hanggang ngayon pinag-iisipan ko pa rin kung sa nag-aalaga sa matanda o sa bata.. Both na lang kaya?.
Napag-isip-isip ko lang. Ang pangarap ko siguro ang mamatay ng mayaman (at masaya). Ewan ko lang. Iba-iba naman yata gustong kong mangyari sa buhay ko. Ika nga nila: “Time will tell.” ???
"Alam niyo po bang ... ?"
“It’s better to hear the painful truth, than to hear the sweet lies.”
Onga naman. The truth hurts! Minsan kasi ayaw nating tanggapin kaya masakit ang dating.
Kinausap ko yung aminadong nagsinungaling sa amin/akin. Medyo ayaw ko na siyang kausapin kasi ayaw ko nang makarinig pa ng kahit ano kasi hindi ko sigurado kung nagsasabi siyang ng totoo. Kanina, naglakas loob akong ipaalala sa kanya, sabi niya kasi sasabihin niya ang totoo pag banding March na, bigo naman ako kasi hindi niya naalala. Ewan ko lang kung hindi niya talaga naalala. Hindi ko na tuloy alam kung ano yung papaniwalaan ko sa mga sinasabi niya at ipinapakita niya. Basta ang alam ko ay ito ang sinabi niya: “Alam niyo po bang isa akong malaking sinungaling, mapag-panggap at duwag?” Akala ko niloloko niya ako pero nag-iba ang pakikitungo ko sa kanya after noon.
Onga naman. The truth hurts! Minsan kasi ayaw nating tanggapin kaya masakit ang dating.
Kinausap ko yung aminadong nagsinungaling sa amin/akin. Medyo ayaw ko na siyang kausapin kasi ayaw ko nang makarinig pa ng kahit ano kasi hindi ko sigurado kung nagsasabi siyang ng totoo. Kanina, naglakas loob akong ipaalala sa kanya, sabi niya kasi sasabihin niya ang totoo pag banding March na, bigo naman ako kasi hindi niya naalala. Ewan ko lang kung hindi niya talaga naalala. Hindi ko na tuloy alam kung ano yung papaniwalaan ko sa mga sinasabi niya at ipinapakita niya. Basta ang alam ko ay ito ang sinabi niya: “Alam niyo po bang isa akong malaking sinungaling, mapag-panggap at duwag?” Akala ko niloloko niya ako pero nag-iba ang pakikitungo ko sa kanya after noon.
Subscribe to:
Posts (Atom)
